zondag 23 maart 2014

Le pain quotidien blijft Belgisch dromen

In het sjieke Palermo Viejo staat al een tijdje de Belgische keuken aan top. Le Pain Quotidien streek er neer en sindsdien is Belgisch een luxemerk, naast de Stella Artois. In de wereld van de polo en de rugby, staat het Belgisch keurmerk zijn mannetje. 
LPQ in Buenos Aires
Starbuck groeit in dezelfde stad als een schimmel in elke straat en winkelcentrum. Hun lokalen zijn van saai tot een beetje gewoon koffiehuis. Hun service is wel beter, het personeel is veel vriendelijker, maar de koffie is dan weer niet te drinken, laat staan de hapjes die ze verkopen.
En juist dat zat Starbuck ook dwars, buiten een koffietje nuttigen hun klanten niets. Le pain quotidien krijgt dagelijks mensen over de vloer voor hun heerlijke koffie en hun lekker brood, dat in Buenos Aires heel raar te vinden is. LPQ is een etablisement waar de klanten komen om te ontbijten, te lunchen en het vier uurtje te nuttigen. Een formule die Howard Schultz graag wil overkopen. 
Toch zei Vincent Herbert uit Kortrijk en baas van LPQ met zoveel woorden als : 'njet, onze droom blijft van ons en we boeren gestaag verder.'
 "We verwierpen zijn bod omdat Le Pain Quotidien het verdient om alleen door te gaan. Wij zitten al in 17 van de 26 grootste wereldsteden."

Herbert waakt er angstvallig over dat Le Pain Quotidien niet te snel groeit, anders verwatert naar eigen zeggen het concept. "Vandaag stap je in Brussel en New York dezelfde Pain Quotidien binnen. Het menu is quasi hetzelfde als 20 jaar geleden."

Geen opmerkingen:

Een reactie posten